నాన్ స్టాప్ జీవితం,. అలా వున్నా,..ఎలా వున్నా....

మా స్కూలు పిల్లలతో కవిత్వం రాయిద్దామని ఒక ప్రయత్నం చేద్దామిని ఇచ్చిన ఫార్మెట్ ఇది,..

అలా వుంటాయ్,

ఇలా వుంటాయ్,

అలావున్నా,ఇలావున్నా,

ఎలాగోలా ఒదుగుతుంటాయ్.,

మీరు కూడా ఓ ప్రయత్నం చేసి ఇలా ఓ చిన్న కవిత పెడితే ,.ఆనందిస్తాను,..చాల సింపుల్ గా రాయచ్చు.

నేను రాసిన కొన్ని ఇవి,.,.

--------------------------------------

వినకుడని శబ్ధాలుంటాయ్,

వినాల్సిన నిశ్శబ్ధాలుంటాయ్

విన్నా విననట్లు,వినకపోయినా వినినట్లు

శబ్ధాశబ్ధాల మధ్య నలగాల్సిన పరిస్థితులూ వుంటాయ్.

తెలుసుకోవలసిన విషయాలుంటాయ్,

తెలుసుకోకుడని సంగతులుంటాయ్,

తెలిసినా తెలియనట్లు, తెలియకపోయినా తెలిసినట్లు,

నటిస్తూ, జీవించాల్సిన సందర్భాలూ వుంటాయ్.

మాట్లాడాల్సిన మాటలూ వుంటాయ్,

నోరు నొక్కాల్సిన భావాలూ వుంటాయి,

ఎక్కడిమాట అక్కడ మాట్లాడి,

ఉత్తముడిగా మిగలాల్సిన సమయాలుంటాయ్.

చర్మాన్ని చిరునవ్వులు చిందిచేవి వుంటాయ్,

చివుక్కుమనిపించే స్పర్శలూ వుంటాయ్,.

తాకినా, తాకకపోయినా

హృదయాన్ని స్పృశిస్తు హత్తుకుపోయే క్షణాలుంటాయ్

చూడాల్సిన ఛండాలాలు వుంటాయ్,

వీక్షించకూడని సౌందర్యాలుంటాయ్.

చూసినా చూడకపోయినా,

దృశ్యాదృశ్యాల మధ్య,

ఆవిష్కరించబడే అద్భుతాలుంటాయ్.

రుచించేవి వుంటాయ్,

ఎప్పటికీ రుచిచూడకుడనివి వుంటాయ్.

నోట్లో వేసుకున్న వేసుకోకపోయినా,.

మనసుతోనే ఆస్వాదించాల్సిన కొన్ని రుచులుంటాయ్.

ఎన్నితరాలు గడిచినా,

మనల్ని అంటిపెట్టుకొనే  వాసనలుంటాయ్,

కొత్తగా ముసురుకునే కొన్ని తత్వాలుంటాయ్,.

ఎగబీల్చి గుండెల్లో నిలుపుకోవాలో,

చీది బయటపారేయాలో,

విచక్షణతో తీసుకోవలసిన నిర్ణయాలుంటాయ్.

అర్థమయ్యే రహస్యాలుంటాయ్,

అర్థంకాని సామాన్యాలుంటాయ్.

అర్థం కాకపోయినా సంతోషాన్ని,

అర్థమయ్యి బాధను మిగిల్చేవి వుంటాయ్,.

అదృష్టవశాత్తు,అప్పుడప్పుడు,

అర్థాన్ని, సంతోషాన్ని ఒకేసారి వడ్డించే,

కొన్ని ఘటనలు ఎదురవుతుంటాయ్.

-------------------------

ఇలా ఎన్నయినా రాసుకోవచ్చు

.....ఉదాహరణ...

టి.వి.లు వుండే ఇళ్లు వుంటాయ్,

టి.వి ఎరగని ఇళ్లు వుంటాయ్,. 

టి.వి. వున్నా లేకున్నా,

ప్రతి ఇంట్లో కొన్ని సీరియల్లు నడుస్తుంటాయ్,.

------------------------------

మీరు ఒకటి కామెంటు లో రాసేయండి,
జలతారు వెన్నల గారు  ఇలా రాశారు,.మరిమీరో....
మనసు స్పందిస్తే ఆనందించే సందర్భాలుంటాయ్,
మనసు లేక పోయినా స్పందిచాల్సిన సందర్భాలుంటాయ్,
సందర్భం ఎలాంటిదైనా, స్పందించినా, స్పందించకపోయినా,..
మనసు కంటే మెదడు చెప్పినట్లు నడుచుకొనే 
సందర్భాలే  ఎక్కువ వుంటాయ్

రివర్స్ గేర్ -2

కామెంట్లలో కవితలు చదవండి,

నచ్చితే బ్లాగుకొచ్చి కామెంట్ రాయండి

గుగాగీలు

గురువు గారి గీతోపదేశాలు

@ గురువుగారు,

# చెప్పు నాయినా......

@ అక్కడో కవి,

రాసిన ప్రతి కవిత,

అద్భుతం స్వామి,,,,

# పోయి, దర్శించుకో  శిష్యా,...

దేవుడై ఉంటాడు.
------------------------------------

@  గురువు గారు,,

 # మళ్లీ ఏంటి నాయినా....

@ కవిత రాసుకొచ్చా స్వామి,..

# ఎలా వుందో,.....

@ గొప్పగా వచ్చింది తండ్రి..., శ్రీశ్రీనో, తిలకో రాసినట్లు,

# చించి, ఇంకోటి రాసుకురా,నీలా,...

నీవు మిగులుతావ్.,,,
------------------------------------------

@ గురువు గారు,.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

పేపరు ముక్క తప్ప,

మరేమి లేదక్కడ.,

ఈ నాలుగు ముక్కలు తప్ప,..

నీ కిటికీలోంచి ,

ప్రపంచాన్ని చూడు,

స్వతంత్రుడవవుతావ్.

నీ కిటికీనే,

ప్రపంచమనుకుంటే,

మూర్ఖుడివవుతావ్.

------------------------------

టీచర్ ను చూద్దామని.....( ఒక పేరడి )

అంత గొప్ప టీచర్ ఎలావుంటాడో చూద్దామని అతని ఇంటికి వస్తారు

అక్షరాలకి జీవంపోసి దయ నింపేవాడూ

మెదళ్లని శుభ్రం చేసి సౌందర్యం అద్దేవాడూ

వాక్యాలని బండగా లోపలకి కుక్కి ,

స్వప్నాలను  గునపాలతో పొడిచి నిద్రలేపేవాడు.

ధైర్యంగా, అందంగా, చురుకుగా ఉండివుంటాడని 

తమ లోపలి భావాన్ని వెలుపల ధ్రువపరచుకోడానికి అతన్ని చూడబోతారు

రోజూ చూసే ఇంటిలోని, వీధిలోని మనుషుల్లో ఒకడుగానే 

ఆ టీచర్ వాళ్ళకి ఎదురౌతాడు

పెరిగిన గడ్డం, నోట్లో బ్రష్ , అడ్డదిడ్డంగా కట్టిన లుంగీ ,భుజం మీద తువ్వాలుతో, వాళ్లవిడను తిడుతూనో,వంటింట్లో కాఫీ కలుపుతూనో,..

అసహనం, ఆదుర్దా, బద్దకం,స్వార్థం, చిట్లిన ఆశలు,

లాంటివి కొంచంకొంచెం అద్దుకుని,

ఎపుడూ చూసే నమూనాల్లో ఒకడుగానే టీచర్ వాళ్ళతో మాట్లాడతాడు

ఇతనూ మనలాంటివాడే కదా అనుకొంటూ 

భ్రమలు చెదిరి , పిచ్చి నవ్వొకటి నవ్వుకొంటారు. 

బహుశా, చదవు చెప్పేది ఇతను కాదేమో,..

ఏ దివ్యభయాలో ఇతన్ని వశపరచుకొని, వాహిక చేసుకొన్నాయని 

తాజా సమాధానంలోకి నిదానంగా తేటపడతారు 

ఉపాధ్యాయుడిని  నిజంగా ఎవరు కనిపెట్టగలరు 

పైపై నడతల నివురు లోపలి మూర్ఖత్వపు బొగ్గుని ఎవరు తాకగలరు 

తన కోపాగ్ని ఎవరినీ దహించరాదనే ,ఎవరి వీపు చీట్లరాదనే,

దయచేత నటిస్తున్నాడని తెలుసుకోగలరు

తనలో నిదానంగా ఫలదీకృతమౌతున్న రేపటి పిల్లల భవిష్యత్తుని,

అతను మొరటుగా మట్టిలా దాస్తున్నాడని ఊహించగలరు 

అతనిలాంటి మరొక టీచరు మినహా, బాధిత పిల్లల మినహా 

అతని అంతరంగంలోకి సునాయాసంగా ఎవరు చొరబడగలరు

అందుకే చూడవచ్చిన వాళ్లకి వీడ్కోలు చెబుతూ 

'మీరు రావటం సంతోషం, మళ్ళీ కలుద్దాం ' అని టీచర్ అంటున్నపుడు

అతని కళ్ళవంక ఎపుడూ చూడకండి 

బుగ్గి పాలైన వేలాది పిల్లల  బెంగ వాటిలో ముసురుకొని వుంటుంది.

------------------------------------------------

బి.వి.వి.ప్రసాద్ గారు, ఆకాశం కవితా సంపుటికి ఇస్మాయిల్ అవార్డ్  అందుకొన్న మంచికవి. వారు రాసిన కవిని చూద్దామనికి పేరడిగా రాసినదే పైన మీరు చదివింది,.ఒక విలక్షణ శైలిలో సాగిపోయే వారి అసలు కవిత ఇది.

బివివి ప్రసాద్ ll కవిని చూద్దామని ll

కవి ఎలావుంటాడో చూద్దామని అతని ఇంటికి వస్తారు

అక్షరాలకి జీవంపోసి దయ నింపేవాడూ

పదాలని శుభ్రం చేసి సౌందర్యం అద్దేవాడూ

వాక్యాలని నిద్రలేపి స్వప్న సంచారం చేయించేవాడూ

దయగా, అందంగా, చురుకుగా ఉండివుంటాడని 

తమ లోపలి కవిని వెలుపల ధ్రువపరచుకోడానికి అతన్ని చూడబోతారు

రోజూ చూసే ఇంటిలోని, వీధిలోని మనుషుల్లో ఒకడుగానే 

కవి వాళ్ళకి ఎదురౌతాడు

కాస్త నమ్రతా, గర్వం, మరికాస్త జాలీ, కోపం 

కొంచెం లౌక్యం, కొంచెం భోళా 

ఎపుడూ చూసే నమూనాల్లో ఒకడుగానే కవి వాళ్ళతో మాట్లాడతాడు

ఇతనూ మనలాంటివాడే కదా అనుకొంటూ 

భ్రమలు చిట్లిన నవ్వొకటి నవ్వుకొంటారు 

బహుశా, రాస్తున్నది ఇతను కాదు, 

ఏ దివ్యభావాలో ఇతన్ని వశపరచుకొని, వాహిక చేసుకొన్నాయని 

తాజా సమాధానంలోకి నిదానంగా తేటపడతారు 

కవిని నిజంగా ఎవరు కనిపెట్టగలరు 

పైపై నడతల నివురువెనుక తేజోరాశిని ఎవరు తాకగలరు 

తన అగ్ని ఎవరినీ దహించరాదనే దయచేత నటిస్తున్నాడని తెలుసుకోగలరు

తనలో నిదానంగా ఫలదీకృతమౌతున్న రేపటి కవితల్ని 

అతను మొరటుగా మట్టిలా దాస్తున్నాడని ఊహించగలరు 

అతనిలాంటి మరొక కవి మినహా, కవిత్వప్రేమికుడు మినహా 

అతని అంతరంగంలోకి సునాయాసంగా ఎవరు చొరబడగలరు

అందుకే చూడవచ్చిన వాళ్లకి వీడ్కోలు చెబుతూ 

'మీరు రావటం సంతోషం, మళ్ళీ కలుద్దాం ' అని కవి అంటున్నపుడు

అతని కళ్ళవంక ఎపుడూ చూడకండి 

తనని వాళ్ళు చూడలేకపోయారన్న బెంగ వాటిలో ముసురుకొని వుంటుంది

వారి కవితలు చదవాలనుకుంటే  లింక్   

 బి.వి.వి. ప్రసాద్

రివర్స్ గేర్

కామెంట్లలో కవితలు చదవండి,.

నచ్చితే బ్లాగు కొచ్చి కామెంటు పెట్టండి.

కవితా ఓ కవితా,,,శ్రీశ్రీ చదువుతుంటే ,వింటూ చదువుతారా....

కవితా! ఓ కవితా!

నా యువకాశల నవపేషవ సుమగీతావరణంలో

నిను నే నొక సుముహూర్తంలో,

అతి సుందర సుస్యందనమందున

దూరంగా వినువీథుల్లో విహరించే

అందని అందానివిగా

భావించిన రోజులలో,

నీకై బ్రతుకే ఒక తపమై

వెదుకాడే నిమిషాలందు విషాలందున,

ఎటు నే చూచిన చటులాలంకారపు

మటుమాయల నటనలలో

నీ రూపం కనరానందున,

నా గుహలో, కుటిలో, చీకటిలో

ఒక్కడనై స్రుక్కిన రోజులు లేవా?

నీ ప్రాబల్యంలో,

చిరదీక్షా శిక్షా తపస్సమీక్షణలో,

నిశ్చల సమాధిలో,

సర్గద్వారపు తోరణమై వ్రెలిన నా

మస్తిష్కంలో

ఏయే ఘోషలు, భాషలు, దృశ్యాల్‌ తోచాయో?

నెనె యె చిత్రవిచిత్ర స్యమన్త ,

రోచర్ని వహం చూశానో!

నా గీతం ఏయే శక్తులలో

ప్రాణస్పందన పొందిందో?

నీకై నే నేరిన వేయే ధ్వనులో,

ఏయే మూలల వెదికిన ప్రోవుల

ప్రోవుల రణన్ని నాదాలో:

నడిరే యాకస మావర్తించిన,

మేఘా లావర్షించిన,

ప్రచండ ఝంఝూ ప్రభంజనం

గజగజ లాడించిన

నడిసంద్రపు కెరటాల్లో మ్రోగిన

శంఖారావం, ఢంకాధ్వానం:

ఆ రాత్రే,

కారడవులలో లయాతీతమై

విరుతించిన నానాజంతుధ్వనులో?

నక్షత్రాంతర్ని బిడ నిఖిలగానం,

భూకంపాలు, ప్రభుత్వ పతానాలు,

విప్లవం, యుద్ధం,

అన్నీ నీ చైతన్యం!

నీ విశ్వరూప సాక్షాత్కారం

మరి నిన్ను స్మరిస్తే

నా కగుపించే దృశ్యాలా?

వినిపించే భాష్యాలా?

అగ్ని సరస్సున వికసించిన వజ్రం!

ఎగిరే లోహ శ్యేనం!

ఫిరంగిలో జ్వరం ధ్యనించే మృదంగ నాదం

ఇంకా నే నేం విన్నానా?

నడిరే నిద్దురలో

అపుడే ప్రసవించిన శిశువు నెడద నిడుకొని

రుచిర స్వప్నాలను కాంచే

జవరాలి మనఃప్రపంచపు, టాపర్తాలు!

శిశువు చిత్ర నిద్రలో

ప్రాచీన స్మృతు లూచే చప్పుడు!

వైద్యశాలలో,

శస్త్రకారుని మహేంద్రజాలంలో,

చావుబ్రదుకుల సంధ్యాకాలంలో

కన్నులుమూసిన రోగార్తుని

రక్తనాళ సంస్పందన!

కాలువ నీళులలో జారిపడి

కదలగ నైనా చాలని

త్రాగుబోతు వ్యక్తావ్యక్తాలాపన!

ప్రేతాపన!

కడుపు దహించుకుపోయే

పడుపుకత్తె రాక్షసరతిలో

అర్థనిమీలత నేత్రాల

భయంకర బాధల పాటల పల్లవి!

ఉరితీయబడ్డ శిరస్సు చెప్పిన రహస్యం!

ఉన్మాది మనస్సినీవాలిలో

ఘకంకేకా, భేకంబాకా!

సమ్మెకట్టిన కూలీల,

సమ్మెకట్టిన కూలీల భార్యల, బిడ్డల

ఆకటి చీకటి చిచ్చుల

హాహాకారం! ఆర్తారావం!

ఒక లక్ష నక్షత్రాల మాటలు,

ఒక కోటి జలపాతల పాటలు,

శతకోటి సముద్రతరంగాల మ్రోతలు!

విన్నానమ్మా! విన్నా, నెన్నో విన్నాను.

నా విన్నవి కన్నవి విన్నవించగా

మాటలకై వెదుకాడగబోతే---

అవి,

ఫంఖానుఫుంఖంగా

శ్మశానాలవంటి నిఘంటవుల దాటి,

వ్యాకరణాల సంకెళ్ళ విడిచి,

ఛందస్సుల సర్పపరిష్వంగం వదలి---

వడిగా, వడివడిగా

వెలువడినై, పరుగిడినై, నా యెదనడుగిడినై!

ఆ చెలరేగిన కలగాపులగపు

విలయావర్తపు

బలవత్‌ ఝరావత్‌ పరివర్తనలో,

నే నేయే వీధులలో

చంక్రమణం చేశానో,

నా సృష్టించిన గానంలో

ప్రక్షుళిత మామక పాపపరంపర

లానంద వశంవద హృదయుని జేస్తే--

నీకై మేలుకొనిన

సకలేంద్రియములతో

ఏది రచిస్తునానో, చూస్తున్నానో,

వూపిరి తీస్తున్నానో

నిర్వికల్ప సమాధిలో

నా ప్రాణం నిర్వాణం పొందిందో,

అటు నను మంత్రించిన,

సమ్ముగ్ధంగావించిన ఆ గాంధర్వానికి,

తారానివహపు ప్రేమసమాగమంలో

జన్మించిన సంగీతానికి...

నా నాడుల తీగలపై సాగిన

నాధ బ్రహ్మపు పరిచుంబనలో,

ప్రాణావసానవెళాజనితం,

నానాగానానూనస్వానావళితం,

బ్రతుకును ప్రచండభేరుండ గరు

త్పరిరంభంలో పట్టిన గానం,

సుఖదుఃఖాదిక ద్వంద్వాతీతం,

అమోఘ, మగాధ, మచింత్య, మమేయం,

ఏకాంతం, ఏకైకం,

క్షణికమై శాశ్వతమైన దివ్యానుభవం,

బ్రహ్మాసుంభవం కలిగించిన,

నను కరిగించిన కవనఘృణీ!

రమణీ!

కవితా! ఓ కవితా!

నా జనని గర్భంలో,

ఆకారం లేకుండా నిద్రిస్తూన్న

నా అహంకారానికి

ఆకలి గొల్పించిన నాడో!

నా బహిరంత రింద్రియాలలో

ప్రాణం ప్రసరించగ, నే నీ భూలోకంలో పడి

సఖదుఃఖా లేవేవో

వస్తూంటే తలదాలిచి

ప్రపంచ పరిణాహంలో

ప్రయాణికుడనై,

పరివ్రాజకుడనై,

విహ్వలంగా వర్తించేవేళ

అభయహస్త ముద్రతో ననుదరిసిన

నన్ను పునీతుని కావించిన కవితా!

లలిత లలిత కరుణామహితా!

అనుపమితా!

అపరిమితా!

కవితా! ఓ కవితా

నేడో నా వూహాంచల

సాహసికాంసం కప్పిన నా

నిట్టూర్పులు వినిపిస్తాయా?

నే నేదో విరచిస్తానని,

నా రచనలలో లోకం ప్రతిఫలించి,

నా తపస్సు ఫలించి,

నా గీతం గుండెలలో ఘూర్ణిల్లగ

నా జాతి జనులు పాడుకొనే

మంత్రంగా మ్రోగించాలని

నా ఆకాశాలను

లోకానికి చేరువగా,

నా ఆదర్శాలను

సోదరులంతా పంచుకునే

వెలుగుల రవ్వల జడిగా,

అందీ అందకపోయే

నీ చేలాంచముల విసరుల

కొసగాలులలో నిర్మించిన

నా నుడి నీ గుడిగా,

నా గీతం నైవేద్యంగా, హృద్యంగా,

అర్పిస్తానో

నా విసరిన రస వినృమర

కుసుమ పరాగం!

ఓహో! ఓ రసధుని! మణిఖని! జననీ! ఓ కవితా!

కవితా! కవితా! ఓ కవితా!

---------------------------------------

( వికిపీడియా , యూట్యూబ్ వారి సహకారంతో)